Ik weet het niet meer. Ik zie geen uitweg meer. En op tv ging het ook alleen maar over mensen die pijn hadden en dood gingen of dreigden te gaan. En een bijna dood ervaring. Daarin werd gezegd dat die persoon niet meer terug wilde (naar leven op aarde) omdat hij waar hij op dat moment zat geen pijn voelde. Ik ben bang voor mn omgeving. Ik ben bang om het uit te voeren. Bang waar ik terecht zal komen. Ik zit zelfs in mn hoofd al te plannen waar mijn beestjes heen moeten, en in mn hoofd zoek ik al naar woorden om in een afscheidsbrief te schrijven.
Maar ergens kan al die angst me niks uitmaken. Want ik wil van alle zooi af. Ik wil geen pijn meer. Ik wil geen teleurstelling en afwijzing meer. Ik wil geen rotzooi meer! Maar het lijkt alsof ik er niet vanaf kom.
Ik geloof in God maar durf zelfs Hem niet toe te laten. En de mensen die mij kennen, weten wat dat betekent. Ik heb tijdens een telefonische intake afgesproken geen stomme dingen te doen, maar ergens heb ik het gevoel dat ik die belofte niet na kan komen. Ergens wil ik helemaal niks meer. Aan de andere kant wil ik dat mensen zien hoe serieus het is. Maar ja.. hoe kunnen mensen dat zien als je ze niet genoeg vertrouwt om dat te LATEN zien?
Ik hoop tot schrijfs Meg
Ps. C, als je toch gelezen hebt en in de rel geschoten bent... Ik heb je gewaarschuwd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten