k ben al een poosje niet meer geweest om van me te laten horen. Ik voelde me niet echt lekker genoeg om te praten. Nu nog niet echt, maar moet ff wat kwijt.
De feestdagen waren op zich oke te doen. oud en nieuw was super, want vanaf de 29e heb ik een weekje bij C. gelogeerd. Dat was mijn vakantie!
Met oud en nieuw is mn zusje verloofd. Ze gaat waarschijnlijk 10 mei dit jaar trouwen. k ben blij voor haar, maar voor mezelf... kan ik wel janken.
Daarnaast had ik een droom die me aan het denken gezet heeft. k droomde dat k met mn zusje en C. zat te praten en dat mn zusje C. wist te manipuleren zonder dat ze het doorhad. En zo liet ze C partij kiezen voor haar. Uiteindelijk eindigde C en ik in een heus gevecht. Waarbij ik op een gegeven moment smeekte om te stoppen. Ze stopte niet, maar toen werd ik wakker.
k heb er even over nagedacht. En de droom is precies hoe k me voel. k voel me verraden. Zowel door mn zusje als door C. Ik kan niet alles meer met C. bespreken, niet omdat ik haar niet vertrouw op het feit dat ze haar mond houdt, maar omdat ik bang ben dat ook zij beinvloed zal worden door mn zusje waardoor ik weer iemand kwijt ben.
Ergens voelt alles tussen mn zusje en mij als een competitiestrijd. Ik weet dat t niet nodig is, maar het voelt toch zo. Mn zusje is altijd overal veel beter in geweest in ogen van anderen. En het is niet dat ik de beste wil zijn, misschien wel een keertje. Maar ik wil gewoon een keer de erkenning dat ik ook iets goed kan. Zonder commentaar of kritiek of een negatieve ondertoon. Als die erkenning er is, van vooral mn zusje. Maar ook mn ouders, is er altijd een maar. Het kan altijd beter, of ik had het niet zo gedaan of noem maar op. Misschien ben ik minder dan mn zusje. Maar wat goed voor mij is verdient ook de erkenning. Ik hoef de beste niet te zijn. Maar gewoon de erkenning krijgen.
Maar ja, dat is over mijn identiteit ook ver te zoeken. Vanuit mn zusje en mn ouders dan. K voel me zo laag bij hun. Nooit een keer een complimentje of iets wat je omhoog helpt. Maar altijd kritiek en commentaar, onder het mom van: ik heb het beste met je voor, het is advies en dat soort shit.
Is het werkelijk zo veel gevraagd om gewoon een keer te zeggen dat je iets goed vindt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten